Co może zapełnić pustkę, czyli o filmie Niedosyt
Hunter jest młodą mężatką w ciąży. Jej dnie wypełnia urządzanie nowego domu i czekanie na powrót z pracy swojego męża Richiego. Żyje w złotej klatce, w której w końcu zaczyna brakować przestrzeni i celu. Odczuwa też dotkliwą samotność – w relacji z Richiem nie ma głębi emocjonalnej, wokół niej nie ma też oddanych przyjaciół i rodziny. Hunter mimowolnie szuka czegoś, co mogłoby nadać jej codzienności jakiś cel i uczucie ekscytacji. W końcu jej uwagę przykuwają drobne przedmioty, w stosunku do których odczuwa irracjonalną potrzebę ich zjedzenia. Za pierwszym razem połyka szklaną kulkę, kolejnego dnia – pinezkę. Mimo bólu i ryzyka przełknięcie kolejnego przedmiotu staje się codziennym rytuałem – celem i ekscytacją, których tak jej brakowało.
Polskie tłumaczenie tytułu jest nadzwyczaj trafne, bo za działaniami Hunter znajduje się właśnie niedosyt – miłości, wsparcia, bezpieczeństwa, ale też wolności i samodzielności. Usiłuje go zapełnić dosłownie – poprzez destrukcyjne zachowania, ale jednocześnie ich wystąpienie, to pierwszy wyraźny przejaw ujawnienia się doświadczonej w przeszłości traumy. Kolejną oznaką jest zwiększona emocjonalność i w końcu nagła decyzja o ucieczce. Hunter nie ma konkretnego planu, próbuje wrócić do matki, ale ostatecznie decyduje się na konfrontację z biologicznym ojcem, za postacią którego kryje się najwięcej jej nienazwanych lęków. Rozmowa z nim – jakkolwiek niepokojąca biorąc pod uwagę przeszłość i obecne okoliczności – umożliwia jej w końcu nazwanie stłamszonych obaw. Hunter stopniowo zyskuje kontrolę nad swoim życiem, dzięki temu jest w stanie podejmować dojrzałe decyzje. Rezygnuje z pozornego bezpieczeństwa na rzecz niezależności i spojrzenia w głąb siebie i swoich pragnień.
Film Niedosyt to trzymający w napięciu dramat psychologiczny (chociaż trudno go zamknąć w jakichś ramach gatunkowych) opowiadający o procesie uświadamiania wypartych urazów psychicznych. U Hunter zaburzenie jest pierwszym przejawem stłamszonych od lat emocji, kolejnym próby nazwania swoich motywacji i uczuć. Finalnie dociera do głośnego nazwania swoich lęków i ostatecznie działania – porzucenia złudnego bezpieczeństwa na rzecz konfrontacji i trudnych decyzji, które w końcu mogą zapełnić ziejącą pustkę upragnioną wolnością i poczuciem własnej wartości.
 |
| Haley Bennett jako Hunter w filmie Niedosyt (materiały dystrybutora Velvet Spoon) |
Sekret Hunter jednak szybko wychodzi na jaw. Po rutynowych badaniach trafia na stół operacyjny, żeby pilnie wydobyć zawartość jej żołądka. Gdy mąż oraz jego rodzina dowiadują się o zaburzeniu Hunter, są zszokowani, zniesmaczeni, ale próbują jak najprędzej skutecznie ją wyleczyć. Nie zastanawiają się jednak nad przyczyną jej zachowań – w końcu syndrom pica, czyli pociąg do zjadania niejadalnych przedmiotów, występuje czasem u kobiet w ciąży. Zmiana diety, dobra opieka medyczna i wzmożona kontrola – wydaje im się, że to powinno rozwiązać problem. Oczywiście przyczyny zachowań Hunter tkwią znacznie głębiej, z czego nawet ona sama nie zdaje sobie sprawy.
Przy okazji leczenia Hunter trafia na terapię, dzięki czemu stopniowo zostają ujawnione strzępki jej wcześniejszego życia oraz ostatnio towarzyszące uczucia. W jej wyznaniach widoczne jest poczucie braku kontroli nad swoim życiem i emocjami. Posuwanie się do ryzykownych zachowań miało nadać jej złudzenie kontroli i sprawczości. Ponadto w zwierzeniach często przewija się potrzeba wypełnienia pustki. W spojrzeniach Hunter maluje się ogromny głód uczuć, która próbuje zadowolić się jakąkolwiek namiastką bliskości. Bohaterka przywodzi na myśl zasmucone dziecko, pod względem swojej delikatnej urody, ale też zachowania – zazwyczaj posłuszna (mężowi i jego rodzinie), ale czasem melancholijna lub kapryśna. Złudzenie infantylności nie jest tu przypadkowe – Hunter w pełni nie mogła dorosnąć, bo wciąż towarzyszyły jej wyparte dziecięce doświadczenia odrzucenia, samotności i wstydu. Małżeństwo i stan ciąży jakoby przywróciły sytuację znaną jej z przeszłości – ponownie dawały jej poczucie złudnego bezpieczeństwa i komfortu, ale też powierzchowność uczuć, brak więzi i niezależności. Za impulsem do zrobienia czegoś nieoczekiwanego i irracjonalnego kryła się nieuświadomiona potrzeba wyrzucenia stłamszonych uczuć i zmiany.
Przy okazji leczenia Hunter trafia na terapię, dzięki czemu stopniowo zostają ujawnione strzępki jej wcześniejszego życia oraz ostatnio towarzyszące uczucia. W jej wyznaniach widoczne jest poczucie braku kontroli nad swoim życiem i emocjami. Posuwanie się do ryzykownych zachowań miało nadać jej złudzenie kontroli i sprawczości. Ponadto w zwierzeniach często przewija się potrzeba wypełnienia pustki. W spojrzeniach Hunter maluje się ogromny głód uczuć, która próbuje zadowolić się jakąkolwiek namiastką bliskości. Bohaterka przywodzi na myśl zasmucone dziecko, pod względem swojej delikatnej urody, ale też zachowania – zazwyczaj posłuszna (mężowi i jego rodzinie), ale czasem melancholijna lub kapryśna. Złudzenie infantylności nie jest tu przypadkowe – Hunter w pełni nie mogła dorosnąć, bo wciąż towarzyszyły jej wyparte dziecięce doświadczenia odrzucenia, samotności i wstydu. Małżeństwo i stan ciąży jakoby przywróciły sytuację znaną jej z przeszłości – ponownie dawały jej poczucie złudnego bezpieczeństwa i komfortu, ale też powierzchowność uczuć, brak więzi i niezależności. Za impulsem do zrobienia czegoś nieoczekiwanego i irracjonalnego kryła się nieuświadomiona potrzeba wyrzucenia stłamszonych uczuć i zmiany.
 |
| Haley Bennett jako Hunter w filmie Niedosyt (materiały dystrybutora: Velvet Spoon) |
Polskie tłumaczenie tytułu jest nadzwyczaj trafne, bo za działaniami Hunter znajduje się właśnie niedosyt – miłości, wsparcia, bezpieczeństwa, ale też wolności i samodzielności. Usiłuje go zapełnić dosłownie – poprzez destrukcyjne zachowania, ale jednocześnie ich wystąpienie, to pierwszy wyraźny przejaw ujawnienia się doświadczonej w przeszłości traumy. Kolejną oznaką jest zwiększona emocjonalność i w końcu nagła decyzja o ucieczce. Hunter nie ma konkretnego planu, próbuje wrócić do matki, ale ostatecznie decyduje się na konfrontację z biologicznym ojcem, za postacią którego kryje się najwięcej jej nienazwanych lęków. Rozmowa z nim – jakkolwiek niepokojąca biorąc pod uwagę przeszłość i obecne okoliczności – umożliwia jej w końcu nazwanie stłamszonych obaw. Hunter stopniowo zyskuje kontrolę nad swoim życiem, dzięki temu jest w stanie podejmować dojrzałe decyzje. Rezygnuje z pozornego bezpieczeństwa na rzecz niezależności i spojrzenia w głąb siebie i swoich pragnień.
Film Niedosyt to trzymający w napięciu dramat psychologiczny (chociaż trudno go zamknąć w jakichś ramach gatunkowych) opowiadający o procesie uświadamiania wypartych urazów psychicznych. U Hunter zaburzenie jest pierwszym przejawem stłamszonych od lat emocji, kolejnym próby nazwania swoich motywacji i uczuć. Finalnie dociera do głośnego nazwania swoich lęków i ostatecznie działania – porzucenia złudnego bezpieczeństwa na rzecz konfrontacji i trudnych decyzji, które w końcu mogą zapełnić ziejącą pustkę upragnioną wolnością i poczuciem własnej wartości.
oryginalny tytuł: Swallow
reżyseria i scenariusz: Carlo Mirabella-Davis
gatunek: dramat, thriller
produkcja: USA
ocena: 8/10
This allows for no human input and ensures equity within the sport. Virtual casino chips show values in your 점보카지노 native forex, as is usually the case at a brick and mortar institution. Csgofast-Double is a Roulette sport by which players can guess on three totally different colours , which respectively present odds of .
OdpowiedzUsuń