Ptasia perspektywa – recenzja książki Stanisława Łubieńskiego Dwanaście srok za ogon
Obojętnie, czy spaceruję po parku, czy czekam na przystanku autobusowym, lubię obserwować płoche wróble, ciekawskie sroki i skoczne kawki. Nie jestem specjalistką w temacie ornitologii, ale ptaki przykuwają moją uwagę, ciekawią i trochę wzruszają swoją dzikością i kruchością, dlatego już od dawna planowałam sięgnąć po zbiór esejów Stanisława Łubieńskiego Dwanaście srok za ogon.
Książka Łubieńskiego to zbiór historii o pasji ornitologicznej: o skrzydlatych stworzeniach, ludzkich zamiłowaniach i kulturze, która je odzwierciedla. Okazuje się, że ptaki można dostrzec w wielu miejscach: w wielkich miastach, wsiach, na obrazach Chełmońskiego, w filmach (i to nie tylko w Ptakach Hitchcocka), literaturze pięknej. Nawet Ian Fleming, twórca serii powieści o agencie 007, pasjonował się ornitologią, dlatego udało mu się natknąć na książkę Birds of the West Indies autorstwa... Jamesa Bonda. Dokładnie tak, agent Jej Królewskiej Mości otrzymał nazwisko po pewnym ornitologu.
Stanisław Łubieński jest ukrainistą, kulturoznawcą i zapalonym obserwatorem ptaków, dlatego jego książka łączy perspektywę humanistyczną, naukową i osobistą. Myślę, że połączenie różnych punktów widzenia może być najlepszą rekomendacją, która przekona do lektury czytelników o odmiennych zainteresowaniach i wrażliwości. Styl Łubieńskiego jest rzeczowy, ale z pewną dozą poetyckości. Zwróciłam także uwagę na jego talent do opisywania życiorysów, którego znakomitym przykładem jest esej o zapomnianym niemieckim ornitologu Friedrichu Tischlerze.
Dwanaście srok za ogon to teksty pełne dygresji – stąd tytuł jest bardzo adekwatny do całego zbioru – które ujmują różne anegdoty, życiorysy i ciekawostki. Można rzec, że historie są przedstawione z ptasiej perspektywy, bo obrazują rozległe pejzaże odniesień, które trudno objąć jednym rzutem oka. Może właśnie dlatego Dwanaście srok za ogon trafiła do serc wielu czytelników (książka otrzymała nagrodę czytelników Nike) – ze względu na wielość powiązań, także istniejącą relacją między naukowcami, humanistami i zwykłymi miłośnikami przyrody.
Tytuł: Dwanaście srok za ogon
Autor: Stanisław Łubieński
Wydawnictwo: Czarne
Data wydania: 24 luty 2016
Książka Łubieńskiego to zbiór historii o pasji ornitologicznej: o skrzydlatych stworzeniach, ludzkich zamiłowaniach i kulturze, która je odzwierciedla. Okazuje się, że ptaki można dostrzec w wielu miejscach: w wielkich miastach, wsiach, na obrazach Chełmońskiego, w filmach (i to nie tylko w Ptakach Hitchcocka), literaturze pięknej. Nawet Ian Fleming, twórca serii powieści o agencie 007, pasjonował się ornitologią, dlatego udało mu się natknąć na książkę Birds of the West Indies autorstwa... Jamesa Bonda. Dokładnie tak, agent Jej Królewskiej Mości otrzymał nazwisko po pewnym ornitologu.
Stanisław Łubieński jest ukrainistą, kulturoznawcą i zapalonym obserwatorem ptaków, dlatego jego książka łączy perspektywę humanistyczną, naukową i osobistą. Myślę, że połączenie różnych punktów widzenia może być najlepszą rekomendacją, która przekona do lektury czytelników o odmiennych zainteresowaniach i wrażliwości. Styl Łubieńskiego jest rzeczowy, ale z pewną dozą poetyckości. Zwróciłam także uwagę na jego talent do opisywania życiorysów, którego znakomitym przykładem jest esej o zapomnianym niemieckim ornitologu Friedrichu Tischlerze.
Dwanaście srok za ogon to teksty pełne dygresji – stąd tytuł jest bardzo adekwatny do całego zbioru – które ujmują różne anegdoty, życiorysy i ciekawostki. Można rzec, że historie są przedstawione z ptasiej perspektywy, bo obrazują rozległe pejzaże odniesień, które trudno objąć jednym rzutem oka. Może właśnie dlatego Dwanaście srok za ogon trafiła do serc wielu czytelników (książka otrzymała nagrodę czytelników Nike) – ze względu na wielość powiązań, także istniejącą relacją między naukowcami, humanistami i zwykłymi miłośnikami przyrody.
Tytuł: Dwanaście srok za ogon
Autor: Stanisław Łubieński
Wydawnictwo: Czarne
Data wydania: 24 luty 2016
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz